Yalnız kaldığımda,
Hep o sorular gelir,
Aklımın bir köşesine,
Zamansız, kurulur.
Neden, niçin, niye?
Kim bilir ki, nerede?
Ne zaman, diyerek,
Beni düşündürür durur.
Aşikar olanı bilsem,
Gözümle görsem de,
İnanmadığım şeyleri,
Kalbime dinletemem.
İlk kalbim yaratılmış,
Görmeden inanmışım.
Gel de hadi söz geçir,
Kalbe sen bunu inandır!
Kayıt Tarihi : 13.8.2013 11:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)