ya inandığın yağmurlar
seni ıslatmıyor sa
bir yanılma payı koy diyorum
çok geç olmadan daha
farkın da mısın sesinde ki seni pusturmuşlar
ya inandığın elif bin dokuz yüz yirmi üçte kaldıysa
inanma diyorum öyle her vakit vicdanına
bu dünya ve güneş
vicdanın bile kendini kayırdığı olaylara tanıklar.
tutunduğun yıldızlara kör olma
şeytanın icadı tüm dünyayı sarar
ve evliliklerde her zaman bir taraf değil
iki gövdeden su sızar.
bunu asla göz ardı etme ki
bir yerlerde göz ardı edilmeye sin.
ve her şeye tahammül göster yada gösterme
ama haktan adaletten asla cayma
kendim.
- neden çok konuşuyorsun kendine?
- kandırılmak koyar insana ondan duramıyorum.
Kayıt Tarihi : 17.12.2014 02:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!