Hep peşinde olduğum fakat
Kırk yılda bana öğretemediğini
Ya da benim öğrenemediği
Aslında bilip de
Bir türlü uygulamaya cesaret edemediğimi
Bana bir günde öğrettin Allah'ım...
Ve son on gündür
Tekrar tekrar hatırlatıp duruyorsun!
Her birey yalnızdır!
Yalnız gelmiş ve yalnız gidecektir!
Kimsenin kimseye faydası olmadığı o gün
Medet sadece sendendir
Hüküm seninindir...
Malıma/mülküme güvenmemeyi
Tamah etmemeyi
Hiçbir şeyin aslında sahibinin ben olmadığımı
Evladımın bile!
Tüm sevdiklerimizi
Tek bir dakikada kaybedebileceğimizi
Dünyada aslında ahlaklı birer insan olmaktan
Vicdanlı olmaktan
Yardım sever olmaktan
Senin yeryüzündeki ellerin olmaktan (senin ahlakın ile ahlaklanmaktan) daha önemli bir vasıf ve amacımız olamadığını çok acı bir tecrübe ile öğrendi(k)m Allah'm...
Celalini görürdüm
İman ettim
Şimdi rahmetinle az da olsa kalbimize bir ferahlık ver bizi ödüllendir, bağışla allahım.
Çünkü hepimiz çok yorgun ve üzgünüz.
Ve sana çok muhtacız...
Özlem Saba
Kayıt Tarihi : 21.2.2023 09:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!