11-]Bunun inanca dek olan izharını (belirtmesini, açığa vurmasını) topluma bir hak, bir özgürlük gibi söyler olmak, açıkça inancın hâkimiyet ve egemenlikti otoritesini toplumda inşa etmenin, gerici geride kalmış olan uygulamasının geriye dönücü faaliyetidir. Gericilik lafzı, her söyleyeni haklı kılar bir söylem değildir. İnançlar geride uygulanmış sosyal toplumsal yaptırımlar olduğundan, inanca dek yönetimi savunmak, fikir özgürlüğü olmayıp gericiliktir. Fikir durumun yeni olabilecek hal çaresidir.
Geçmişte olmuş bitmiş, misyonunu tamamlamış bir sosyal toplumsal işlev; ortadan kalktıktan sonra, inancı kılınışla; güncel işlevsel olmayışıyla, bir sosyal insan hakkı, bir sosyalce özgürlük hakkı olabilir. Ama yeni olmamakla fikir özgürlüğü değildir. İşte bu sosyalce insan hakkını, toplumsal hak gibi ve toplumsal talep gibi söylenilmesi ve geride olan bitenden yana olmaktır, yani başlı başına gericiliktir.
Başlangıcın zorunlu çok hukukluluğundan, geliştirmesi yapıldıkça, çok hukuklu anlayış, karşıtına; yani toplumsal çatışmalarla karışıklığı içinden çıkılmaz aştıkça, gelişmeleri engelleyici, toplumsa huzur ve güveni bozucu oldular. Tarihi evrim, bu çok hukuklu sosyalce (halkçı) sistemi, tek tek alt ederek ve olgunlaşarak, ileri dönük toplumsa tek hukukluluğa doğru gelişmiştir.
Eğer tek hukuklulukta zorunlu çok hukuka gelişecekse; bu asla geçmişin çok hukukluluğunun uygulanması olmayacaktır. Nasıl sosyal aidiyetin uygulanması toplumsal aidiyete dönmekle toplumsa aidiyet sosyal aidiyetin aynısı olmamışsa, çok hukuklulukta, geçmişti inancı uygulama olmayacaktır.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta