İnancın Kesat Şiiri - Mehmet Nacar

Gerçeğe dönmeni beklemem artık,
Közlenip ışıyan sevgim yetiyor.
Divane halimi saklamam artık,
Belalı başımda duman tütüyor.

Ağzını doldurup sitemlerini,
Peş peşe sırala bulsun yerini.
Gururla seyreyle son eserini,
Bahçemde uğursuz baykuş ötüyor.

Kalbimin ovası gülün toprağı,
Sevgimle beslenir kızıl yaprağı.
Üşüyen gönlümü saran kırağı,
Altında bitmeyen hasret yatıyor.

Benden kurtulmaksa gönül adağın,
Ardını görmeden yaşa bu dağın.
Pençesi devleşen iki dudağın,
Kocaman taşları çift çift atıyor.

Güvendir sevdanın temel direği,
Yalanlar sevdanın mezar küreği,
Vereme tutulmuş Kerem yüreği,
Gönül pazarımda sevda satıyor.

Kalbine girince bin türlü fesat,
Aşkın bahçesinden beklenmez hasat.
Kuşkunda sınır yok, inancın kesat,
Yaşayıp giderken ömür bitiyor.