Gözlerini açtı, bir trendeydi. Hiçbir şey hatırlayamıyordu. Kafasını cama yasladı bir süre yolu
izledi. Bir yere gidiyordu besbelliydi. Durduramıyordu da bu gidişatı.
Yanında da bir adam oturuyordu. Sordu:
- Siz kimsiniz? Hiçbir şey hatırlayamıyorum. Bu trende ne işim var, nereye gidiyoruz böyle?
Sorular dur durak bilmiyor, arkası kesilmiyordu. Adam döndü ve çok mütevazi ve rahat bir
şekilde cevap verdi.
- Bu trende hiç kimse hiçbir şeyi hatırlamıyor.
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta