Sevmem sürünen yaprakları
Hazanları sevmem.
Taş binada,
Akıl başta gerektir.
Çelenk çelenk güllerime kıymayın
Çiçekler dalında gerçektir.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Sevmem sürünen yaprakları
Hazanları sevmem.
Taş binada,
Akıl başta gerektir.
Çelenk çelenk güllerime kıymayın
Çiçekler dalında gerçektir.
Gemiyi karaya bağlayan kadere hıncım var
Kesmez içimdeki sancıyı
Kınında paslanan kılıçlar.
Öyle örtüşüyor ki yaşam felsefemle bu dizeler Sayın Enver Özçağlayan, nasıl içinde buldum kendimi bilseniz... Harikaydı, kutluyorum yüreğinizin gücünü sevgi ve saygılarımla.
Bu inancın yüreğinizde böyle vefayla saklanması ne kadar güzel...Dilek gibi..Sonsuz bekleyişe cevap gibi....Kutluyorum özleme yar olan sevda kelimelerinizi..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta