İnanç Ve Toplumsal İstem (talep) 12 ...

3- Böylece doğaüstü güç kavramı ile insanları aldatmak başlar. Yüce Tanrı bundan azade ve münezzehtir.

4- Bu söylemler, zaten bunu söyleyenlerin, zaman ve tarih bilinçlerinin, olmadığını, hem kendi sözlerindeki anlamın temellendiği o günün bilgisine delil olarak oturmasından hem de gelişmeler açıkça ortaya koymakta. Şöyle açıklayayım. Bu rızık dağılımı anlatımında, sanki insanlığın ilkten beri böyle, içinde bulunduğu düzenle yaratılmış, şu anki kişi hali ile sadırla yaratılmışlar gibi, bir yanılsamayı, hiç çaktırmadan bize kabul ettirip, düşünme (inanma) temel zemini yapmaktalar. Bilmediğiniz sürece de, o öyledir de. Ufkunuz sizi oraya götürür.

Oysa onbinlerce yıl süren, insanın toplum olmadığı, bir yaşayışı vardır. Bu ilkel yaşamda, dağılmış bir rızık yoktu. Mal yoktu, mal olmayınca edinilmesi de yoktu. Ve dahi sahiplenme, zenginleşme de, yoktu. Develerle, atlarla, fillerle kervan ticareti olan bir rızık sahiplenmesi de yoktu. Üstelik sahibi olunan, deve ve filiniz bile yoktu. Sadece meyve toplayıcılığı ölü leş ve artık yemeler, yapabildiği kadar da av aktivitesi vardı. Tüm günü, karın doyurma ve av aramakla geçiyordu. Yorgunluktan bitap düşerek, günün sonunu getirirdi.

Bu soyut kurnazca bir düşünce üretimidir. Yani başlangıçta dağılmış bir rızık, edinilmiş mal da, yoktur. İnsanın özelleşen edinme emeği vardır. Bu emeği aletle (teknoloji ile) üretir. Bu nitelikli emeğin fazla fazla üretimi, biriktirmesi, artırması olmasaydı, zaten insanın doğada bulduğunun dışında bir rızkı da olamazdı. Tüm rızkı, bulabildiği meyve ve ölmüş hayvan leşleri ve yapabildiği avdı. Rızkı, karnını yarı aç, yarı tok, doymakla sınırlı idi. Sahibi olduğu hiçbir şey yoktu. Yüz binlerce yıl sürdü bu durum. Vaaz edenler bunu bilmediği için, insanların, içinde yaşadığı sosyal ekonomik şartları, genel geçer tüm geçmiş koşullarda da, biraz farklı da olsa, aynı biçimde var bulunduğunu, sanması ile söylenmiş bir yanılsama.