Yeşil Can Şiiri - Muharrem Soyek

Ağlayan çınarın dibinde
Beynim düşünce kalbime
Bir yaprak yeşil hüzünle
Cansuyum çekildi, Taksim Gezi’de.

İnsan insanın kurdu amma
Kurdun içine sırtlan dalanda
Başladı hinoğlu bencil kavga
İnanç şekerim kırıldı
Yeşilden ezik kaldım
Taş yürekli kaldırım…

En kara buluttan sağıldı gözyaşım
Işıklı tohumlar saçtı gözlerim
Yanık karası zebaniler inmeden kabrime
Düşünlü yeller bağladım saçımın tellerine.

Kabir böceğim canı yeşilden çekende
Dansa kalktım cesedimin üstünde
İnancım geri döndü masum mavilerden
Güneşe çıktım karanlık mabedimden.

Aşka gelmeli iman
Yeşil fistanlı doğadan
Cennet dermeli insan
Kara toprağın bağrından…

Beyaz güle tuttum yüzünü baltanın
Eğildi çelik tırpan utancından
İnsana dönüştü tanrılar
İnsafa durdu şeytanlar...