Değişen ne mevsimler, ne zaman, ne de mekân;
Yozlaşan kalp ve dimağ, koflaşan sade insan…
Asırlardır bu böyle, yetmez akıl ve derman;
Takdiri ilâhidir, gelir anında ferman…
Rızkımızı yer içer, ömrümüzü yaşarız;
İnanç ve azmimizle engelleri aşarız…
Maddeyi ve manâyı ayrı ayrı tartarız;
Haksızlıktan sakınır, günahtan pek korkarız…
Hayır ve şer Allah’tan, bunu biliriz elbet;
Sevgi pınarından hep içtiğimiz has şerbet…
Yet kendine ve yetin var’la, daima sabret;
Her zor bizim içindir, gel, Yaradan’a şükret…
Yürekler ısınırken beyinlerimiz ışır;
İnanç ve ilim bizi mutlak menzile taşır…
İyi, doğru ve güzel birbiriyle yarışır;
Haddimizi aşmadan coşmak bize yaraşır…
04.11.2007
Seçil KaragözKayıt Tarihi : 17.11.2007 09:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!