Bir adım kaldı,sonsuzluğuma
Bir adım…
Yavaş yavaş eksiliyor yeryüzü
Ne çok ağladım.
Şiirlerime dokunduğumda
Cız ediyor kalbim
Bir ömre sığdırmışım hüznü
Her evrede tokat gibi yalnızlığım
Yarattığın insanlara, varlığıma
Herkesin güven abidesi oluşuma
İçimdeki çocuğa şeker uzatışıma
Ne çok kahırlandım
Bir adım kaldı işte sonsuzluğuma
Bir adım…
Yavaş yavaş küçülüyor kuşlar ve gökyüzü
Yine ruhumda sabahladım.
Umut ,bin türlü kelebek misali,
Üç gün sonra doğar ,başka biçimde
Öleceğini bilmek değil mesele
Tesellisi yok, inanç bitti bir kere …
İrem Aslan
Kayıt Tarihi : 20.3.2023 04:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir ömürden hesap sormaz insan.Kaderimiz çabamıza bağlı kılındı,mukadderat deyip Rabbin hatrına iman ettik.Hiçbir zaman özgür değildik ,özgür doğmadık.Kaderimizi Rabbimiz yazdı.biz yaşadık…En dibinden hüznün en doruğunda mutluluğun,peki ya şimdi ? Arafında,EyvAllahında,Sûkûtunda ve susuzluğunda üşüyorum..Ellerim buz tuttu ısınmıyor,Yüreğim mi ? Her köşesinde bir yangın ,bu ateş hiç sönmüyor.İçim kül olsa da küllerinden doğup doğup yine yanıyor.
Ama inanç bittiğinde asla…
Tebrikler
Teşekkür ederim Bekir bey
TÜM YORUMLAR (1)