Bu nasıl karanlık ne göz alışıyor ne için,
Diliyle ışık satanlardan armağan bu karanlık.
Vefayı mum bıraktılar titreyen ateşi yetim.
Kımıldasan korkusundan sönecek.
Nefes bile düşünceli yarım yarım.
Mum bitti kaldı ateş yangın yeri benlik.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta