İnanç Şiiri - Yusuf Işık 3

İnanç

Kötü bir haslet olduğunu
Bilmesine biliyorum ya
Yine de
İnanmadan inandım işte
Sonuncusunu unutarak

Çok kaybettim
Gidenler öyle pek
Geri dönmezler derler
Ama
Umudumu da
Yaşam bağlarımı da
Çalamazlar ya nasılsa
Kalan sağlar bizimdir

Günlerdir belki de bu yüzden
Ölesiye yorgunum
Kamburlaştım gibi geliyor
Taş taşımışlığım olmasa da
Dünyanın yükü desem
Bu memlekette ki
Bu kadar çok
Aç gözlü varken
Hamallık bile olsa
Yüklemeyecekleri aşikar

Ey yaşam
Hani nerdeyse
Yirmi bin gündür
Karşıma çıkanlarla
İyi geçinme oyunu
Oynuyoruz ya seninle
Ama
Bu kadar hırsızını
Arsızını
Soysuzunu
Karşıma getirerek
Neyi kanıtlamamı
İstiyorsun benden

Oyunu yarıda bırakmamı
Yani istifa etmemi
Boşuna bekler durursun
Hepsine nanik yaptım
Gördün mü,gördün mü diyen
Angara havasıyla

Acıyı da
Sevinci de
Hüznü de
Elime yüzüme bulaştırdım
Nasıl görünüyorum
Çok komik olmuşum ki
Çocukların kahkahalarına
Ben de katıldım
Epeyce uzun bir zamandır
Böylesine içten gülmemiştim
Meğer ne kadar güzelmiş
Kendi maskaralıklarına gülebilmek
Ama sen hiç sevinmedin değil mi

Boş ver ko gitsin
Sarayım yok ki
Başıma yıkılmasından korkayım
Elim kimsenin kanına değmedi ki
Ölüm kol gezsin gecelerimde
Kabusum olsun an be an
Bir kusurum varsa
İnsana inanmadan inanmam
Yoksa ne korkacağım
Tahtıravelliyle
Omuzlar üstünde
Alkışlarla uğurlanmaktan...21.5.19