Gerçekliğim, kefenim,
Toprak altında, bilimin solucanlarınca
Edilmiş param parça.
Felsefenin nemiyle ve sıcaklığıyla
Çürütülmüş yavaşça.
İskeletim ayaklanıyor.
Bakıyor tepesindeki ağaca.
Garip bir his göz yuvalarında...
Sebebi, ağacın varlığı mı
Yoksa gözlerinin olmayışı mı ?
"Ne önemi var ki,
Her şey bir inanç sonunda !"
Yankılanıyor kafatasının boşluğunda
Ve geri dönüyor mezarına.
Kayıt Tarihi : 20.3.2023 20:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!