bir amaç uğruna yaşamalıyım..
destanlar yazmalıyım uçurumların gölgesinde
kurtlar ulumaya başladığında
sessizliğe haykırmalıyım tüm isyanlarımı.
bir sevgi uğuruna yaşamalıyım..
kurşunlar savrulduğunda dört bir yana
sevginin sembolünü çizmeliyim
yiğitlerin geçtiği tüm meydanlara.
namusun bekçisi ve koruyucusu olduk hep
halkın namusu kendi namusumuzdur
namussuz gecelerde
sahibini arıyordu cennet ışıkları.
korkular satılığa çıkarılmış! haber aldım
umutlarını satana
kainatın tüm korkuları veriliyormuş.
ayıpsa ayıp deyin
yasaksa yasak
çizilen sınırlar
insanların gözbebeklerinde yansıyor
ve sınır tanımaz asilerin yüreği
gözlerimize bakınca irkiliyor.
yaşamalıyım..yaşamalıyım..
vatanım için sevdam için yaşamalıyım
ölene dek
bitene dek damarlarımdaki tüm kanlar
savaştığımda harap ve bitap düşmeliyim sevginin yolunda
ama hiç bir zaman susmamalıyım
susmak bazen
tüm savaşlardan daha çok zarar veriyor insana
fırtınanın habercisidir çünkü,
çünkü güneşin sıcaklığı yerine
çünkü insanların aydınlığı yerine
sahipsiz düşünceler savruluyor etrafta.
her şey için herkes için yaşamalıyım
çünkü kaybettiğimde tüm ümitlerimi,
gökyüzüne baktığımda inanmıyorsam eğer hiç bir sabaha
sadece bir hiç uğruna ölmeliyim.....
Kayıt Tarihi : 4.11.2004 00:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!