Yazarken huzuru, parmaklarımda birleşen bir kaç hususun,
düşlediği kelimelerdir: "açlık, susuzluk, ölüm ve korkumuz."
İnanmayı harika kıldı sana cesaretsizliğin,
sorgulamayı lanet kıldı acınası sefaletliliğin.
Öte diyardan koparılan bir elmanın,
sana bedellerini ödemek, karmaşık bir zamanın.
İster miydin en yükseklerden olmak?
İstemez miydin acınası durumundan sökülüp kurtulmak?
Çabalama hırsın anlaşılabilir aslında:
Kendini diğerlerinden yükseğe tezahür ettirme amacınla.
Belki zeki, belki yetenekli, yahut disiplinli olduğun inancınla.
Çabalıyorsun, çalışıyorsun, uğraşıyorsun belirsiz kaidenle.
Kaidelerini de sen yaratıyorsun, öğrenilmiş dogmanın fuzuliyetiyle.
Kayıt Tarihi : 20.12.2021 01:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayatın anlamsızlığı dizlerimin ağrısına nüksettiğinde, ellerimin titreyişine zemin hazırladığında, haykırmış olduğum düşüncelerim.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!