tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Hakkıyla anlatabilenlerden olmak dileğiyle...
Ne çok insan bir zaman kovalayıp, zaman zaman kaybediyor o gölgeyi. Ne çok insan onu gölgeden daha katı bir şey olarak kuşanıyor, huzur bulması gerekirken katılıklarına çarpıp çarpıp huzursuz oluyor. Ne çok insan onun gölgesinde huzur buluyor.
Ve ne çok insan kendi atalarından aldığını bir şey katmadan, çıkarmadan aynı saflıkta kendisinden sonraki kuşaklara miras bırakıyor.
Ne çok şair, ne farklı parıltılarıyla, gölgeleriyle, izleriyle anlatıyor onu.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta