İnanç Şiiri - İkram Gökhan Akcebe

Beynim, eksik saç ayağı üzereyken!
İki kulakla, iki gözle ne anlayacak?
Duydukları, hiç işine gelmeyince,
Kulaklarım, nedense sağır olacak?
Nefsim, gördüklerine inanmayacak?

Boğazımdan geçmiyorken haram,
Dilimden dökülmüyorken kötü kelam,
Ciğerlerim kaldırmıyorken kötülüğü,
Sadece dünyanın mutluluğu için mi,
Bunca ağır yükü vücudum taşıyacak?

Başımı ellerimin arasına aldığımda,
Çaresizliğimde ve kimsesizliğim de,
Yolu uzaktan, düşüncemi tuzaktan,
Üstüne toz kondurmadığım aklım mı,
Kendi koyu körlüğünde kurtaracak?

Sence de, bir şeyler eksik değil mi?
Bombalar yapıp, insan canına kıyan,
Maddeyi kavrayan boş mu bırakılacak?
Yoktan var olanları, yok olduklarında,
Sonsuz olana, inançları taşıyacak...