İnananı Kırıyor Şiiri - Hasan Özünal

İnananı Kırıyor

İnananı kırıyor, inancı bahane edip birileri,
Ölülerin fikirlerinden kısas hakkı alıyor dirileri.
Haklı olan değil, güçlü olanların en irileri,
Yok etmekte insanlığın tüm değerlerini…

Toprağa atılmış cılız bir tohum gibi şefkat,
Karanlık bir dehlize hapsolunmuş merhamet,
Bir labirentin son noktasında himmet,
Bekliyorlar ki bir ortam oluşsun, gün yüzüne çıkalım.

Gün beklemede, takılmış bir perdenin ardında
Gücü yeten mazlumların katliamında,
Caniler işlenmemiş suçların intikamında,
Cana kastetmek için bir yarış almış yürümüş.

Sapık haçlıların en keskin ordusu satılmışlardan,
Tetikçileri desen beynine fitne katılmışlardan,
Kafirlerden bir ordu oluştu, sahte sıfat takılmışlardan,
Masa başında bir haçlı karargahı ordusuz zafere yürüyor.

Doğsun güneş, artık filizlensin şefkat, kurtulsun merhamet,
Fışkırsın her yürekten, görülmemiş bir himmet ve nedamet,
Tek bir yaratana inananlar uyansın, bulsun hidayet
Tek rehberi olsun, bu dine inanların Hz. Muhammed.