İnanan Yok Şiiri - Veysel Eraslan

Seher vakti dost bağında,
Görüldüm ya inanan yok…
Gül taşırdım kucağımda;
Derildim ya inanan yok…

Yıldızları saydım tek tek.
Yalan dünya sevgi gerçek.
Bir buse ver kim bilecek;
Sarıldım ya inanan yok

Deme sakın el gibisin.
Kurumuş bir dal gibisi.
Boz bulanık sel gibisin;
Duruldum ya inanan yok…

Dudakların kızıl lale.
Yanakların benzer güle.
Mecnun gibi her gün çöle;
Sürüldüm a inanan yok

Ey vefasız! Sabah, erken.
Kokun kaldı sen giderken.
Dalım, yaprağım budarken;
Kırıldım ya inanan yok…

Bütün dertler dursun hele.
İçimde koptu velvele.
Ahu gözlü bir güzele;
Vuruldum ya inanan yok…

Veysel derki gördün aha.
Ölüyorum baka bak.
Her gün, ger gece çarmıha;
Gerildim ya inanan yok…

16-7-99
Yozgat