İnan Umrumda Değil

Nasıl başlasam bilemiyorum
Şimdi bu şiire, bazen yeni bir güne, bazen yeni doğan bir güneşe; nasıl baksam bilemiyorum.
Karışığım, fazlalık değilim aslında gerekliyim ama kendim değilim çünkü ben uzun zamandır kendimde değilim.
Benim yaşadığım gibi yaşayan insanları eleştiren insanlar var, ama en çok ben kendimi eleştiririm.
Bilmiyorum güler miyim, plan kurar mıyım, iyi olur muyum ama en çok seni sever miyim?
Çok saçmalıklar gördüm canım kendim.
İnan çok pişman oldum bunları görüp tanıklık ettiğim için.
Siz değerlisiniz, biz değerliyiz ama bizi biz yapanların başrolleri gerçekten neden yoklar?
Çünkü bizi onlar sürekli yoklarlar.
Ben hissetmeyi seviyorum.
Mesele sen veya senin gibiler değildir.
Biz var ya biz; bir olacağız, iri ve diri olacağız.
Şair diyorlar ama nesir yazıyorum çünkü benim şimdilerde uyak yapmaya değil, mektup yazmaya ihtiyacım var kendime ve benim gibi olanlara...
Heeeey sizler biliyorum, okuyorum, beni duyuyorsunuz.
Hep duyun beni, iyi ki varsınız ve varlığınız benim için hiç bu kadar güzel olmamıştı.
Ve saçmalamıyorum sadece fazla samimiyim.
Ben hep böyleydim ama
Şimdi ait olduğum yerdeyim...
Hepinize selamlar...