Düşmanım mutluluğa vede huzura.
Ne yaptım ki ben, düşman oldular bana.
Oysa,öyle sevip istiyordum ki onları,
Daha rahat olacakları bir gönül, bulamazlardı.
Düşmanım, hem aşka, hem de sevdaya,
Bendeydi onların en güzeli, en koyusu da,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta