Düşmanım mutluluğa vede huzura.
Ne yaptım ki ben, düşman oldular bana.
Oysa,öyle sevip istiyordum ki onları,
Daha rahat olacakları bir gönül, bulamazlardı.
Düşmanım, hem aşka, hem de sevdaya,
Bendeydi onların en güzeli, en koyusu da,
Böyle yuva bulup, konamazlar bir daha.
Sevmeyeceğim inan olsun, bir daha başka.
19.9.2012 Çarşamba 00.30
24.9.2012 Pazartesi 23.45
Kayıt Tarihi : 26.9.2012 01:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!