Garip her kapıdan geri kovulur,
Şu dünyada yeri yok gibi sanki.
Bir tas suya düşmüş olsa boğulur.
Tasın hacmi ondan çok gibi sanki.
Yardıma muhtaçken yardım gönderir,
Ölür, Hak bildiği yolu önerir..
İstesen ağzından lokmayı verir,
Gözleri kudretten tok gibi sanki.
Arsız, arsızlıktan katiyen bıkmaz,
Güçlü olan insan mazlumu yıkmaz,
Belki eli kalkmaz, sesi de çıkmaz,
Lakin bir ah’ı var, ok gibi sanki.
Çağın kundağında bütün çıkışlar,
Gafiller sonunu hala alkışlar,
Zorlu gülücükler, sinsi bakışlar,
Beynim de patlayan şok gibi sanki.
YAŞ der; her gün biraz daha göçerim,
Bir garip yolcuyum gelir, geçerim..
Dertle doyunurum, keder içerim,
Yıllar omuz’umda yük gibi sanki.
29.03.1977
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 9.9.2014 20:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!