İnan ki Ben Yazmadım

Satmadım anılarımı
Değerini de hiç bilmedim
Hep eskidikçe çöpe attım onları
İçlerinde o kadar güzel yaşanmışlıklar vardı ki
Değerini bilemedim
Kaldırdım attım
Yeni anı biriktirdim
Onlarda eskimeyecekmiş gibi
Ama o anılarım da eskidi
Ben bile ihtiyarladım
Anılarım yok ki
Anılarım darmadağın
Parça parça oldu hayatım
Demek ki böyleymiş benim kaderim
Böyleymiş benim hikayem
İnan ki ben yazmadım.
Aynı sahil kasabasında doğup aynı evde yaşamadım
Dağıldım gittim bir oraya bir buraya
Ben bile ne olduğumu anlamadım
Savruldum yaprak gibi
Anılarımla yaşıyorum artık
Onlara sıkıca sarıldım
Ve anlaşılıyor ki
Artık onlarla ömür boyu beraber olacağım
Anılarımla yaşayacağım