İnan Hep Sen Vardın

Zamanı durdurmak değildi sana gelişim,
Vuslatına dek yaşamak için ant içmiştim,
Yollarımın sonunda inan hep sen vardın
Sözlerine üzülmedim, ukdelerimedir acım...

Seni sarınca, senle gülmek istedi yüreğim,
Son nefesimi ölümsüz sevginle vereceğim,
Kollarımın arasında inan hep sen vardın,
Ömür boyu hep yanında olmaktı dileğim...

Bu sevdanın bitmeyeceğini sen de bilirsin,
Sevgini saygına vereceğin anını beklersin,
Düşlerimin özünde inan hep sen vardın,
Fani dünya, aşkıma mekan olmazsa olmasın...

Gerçek sevgiyi teninde buldum, yaşadım,
Hangi kul, kadınıma dokunursa ah ederim,
Dillerimin ucunda inan hep sen vardın,
Dünyada saramazsam, yarın ruhumla sararım...

Yerim yanın olacak, ama kimse bilmeyecek.
Sevgin sonsuza dek, kalbimde değer bulacak,
Yüreğimin derinliğinde inan hep sen vardın,
Dünyadaki eksik yanım, sevdan ile dolacak...

Gönlüme gamzen düşmüş, gülümser gözlerin,
Senleyim derken, düşmüş meğerse gördüklerim.
Gözlerimin önünde inan hep sen vardın,
Hiç sensiz olmuyor ki, kıskanç kara gecelerim.

Adın dilimden düşmüyor, her halimden belli,
Vuslat kokar her anım, sevdan ise tek teselli,
Yastığımın başucunda inan hep sen vardın,
Gözyaşlarımsa, zaten büyük ukdemin bedeli...

15 Mayıs 2003 Bursa