İnan Gülüm Şiiri - Sabır Çelik

I

İnan gülüm;
Seviyorum seni
Ne yalanım var, nede dolanım
Hiç kimseden de korkum yok
Seviyorum seni
Tek suçum bu benim.

İnan gülüm;
Seviyorum seni
Alıp seni içimin en derinliklerine
En kutsal köşelerine gömüyorum
En zor, en tuzak zamanlarda
Bunu herkes böyle bilsin diye..!

İnan gülüm;
Yalan değil bu sözler
Bu haykırışlar sahte değil
Dünya alem bilsin, seviyorum seni…
El ne derse desin, seviyorum seni...
Seviyorum...
Allah’ıma kadar seviyorum..!

İnan gülüm;
Bir an bile aklımdan çıkmıyorsun
Kafamın içinde öylece, masumca duruyorsun
Kalbimin en derinliklerinde içimi acıtıyorsun
Sana ihtiyacım var be gülüm
Sana ihtiyacım var
Gel, gel melhem ol; kanayan bu yarama.

İnan gülüm;
Yalnız suçlu olan ben değilim
Sende değilsin.
Bizi bu hale sokan kaderimiz
Bizi buna mecbur eden.
Suçum seni sevmekse gülüm
Çek silahını, vur, öldür beni..!

İnan gülüm;
Sevmek; sadece seni seviyorum demek değildir
Kalp atışların hızlanır ya ya da aniden sıkışır
Elin ayağın bir birine dolanır
Karşısına geçtiğinde; bir şeyler anlatmak istediğinde,
Aniden dilsiz kalıp; kekelemeye başlarsın ya
Ya da sevdiğin için kendi canından geçersin
Kendi hayatını ortaya koyarsın ya
Öyle işte...
Zaten en güzel aşk, en zor kazanılan değilmidir!
Kolay elde edilen aşklar çabuk çökenler değilmidir!
Ya da eskiyle yeni aynı ifadeyi mi taşımakta
bence en güzel aşk en zor kazanılandır gülüm.

İnan gülüm;
Ben seninle bir-iki günlük hevesli aşk için değil;
Çoçuksu düşüncelerle kurulan paslanmış bir kalple değil;
Devlerin aşkı gibi, bütün korkularımdan sığrılarak
En kutsal, en güzel, en temiz şekilde seviyorum seni.
Bu yüzden bir ömür boyu seninle olmak için
Böyle çırpınıp duruyorum ben..!
Çünkü ben; sana aşığım
Çünkü ben; sana deliyim
Çünkü ben; seni bütün benliğimle seviyorum gülüm
Yalanım yok... dolanım yok...
Allah şahidimdir..!
Kimseden de korkum yok.
Bunun için sana böyle tutuklu, böyle mecburum
Bu yüzden kim ne derse desin
Seviyorum seni; dünya alem bilsin..!

İnan gülüm;
Bu hayatta eğer sen varsan, ben varım.
Sen yoksan, bende yokum.
Ölümü sensizliğe tercih ederim, anlasana...
Çünkü ben, sensiz bir hayatı düşünemiyorum
Düşünmekte istemiyorum gülüm
Çünkü; kör zindanlara mahkum oluşumdur
Sensiz kalmak, sensiz yaşamak...

İnan gülüm;
Senin için, ömrüm kör zindanlarda geçse bile
Zin’in Mem’i gibi, hayallerinle var olacağım zamana
Hayata seninle bağlanacağım
El ele tutuşumuza şahit olacak evren
Bu aşk hikayesine şahit olacak dünya alem doyacak
Efsaneleşecek bu aşk hikayesi
Canlı-cansız bütün her şeye..!

28.07.07

II

İnan gülüm;
Belki bu son satırlar, şiirlerime ekleyeceğim,
Belki de: son anlam dolu sözler sana,
Belki bir daha elime alamayacağım bu kalemi,
Bir daha seni yazamayacağim günlüğüme,
Gözlerini anlatmayacağım uçurumlara,
Seni çizmeyeceğim kışın karlara, yazın sahildeki kumlara
Yüreğime kazımayacağım örneğin
Seni anlatmayacağım geceleri semadaki yıldızlara,
Yani gülüm belki bir daha yaşanmayacaksın bende.
Bir daha hiç olmayacaksın hayatımda

İnan gülüm;
Seni bu sözlerimle unuttum sanma
Belki diyorum.
Yoksa sen unutulması zor, vazgeçilmesi imkansız
Düşünülmemesi ölüm, bir kişiliğe sahipsin
Seni unutmak mümkün mü söylesene?
Sen her zaman içimdesin, bir an bile çıkmadın ordan
Sen her daim aklımdasın. Anlasan. afamın içinde..!
Seni seviyorum gülüm... çok seviyorum

29.07.07