Yüreğimin gününe gecesine ayaz vurmuş.
Dalların savruluyor ordan oraya bir çare.
Yağan kârda avutmuyor beni.
Hıncımın şiddeti arttıkça artıyor.
Bir gülümsesen affettim desen.
İnan doğacak gözlerimin içinde güneş.
Anla benim bir çare oluşumu.
Ne kadar istesem de karın gelişini.
Toprakta kemikleri sızlamasın anamın.
Rengarenk çiçeklerinin üzerini kar kaplamasin.
Bir kefen daha giydirmiyeyim ona.
Hala içimde yaşıyor Anam.
Daha vedalaşamadım ,
Hâlâ af diliyorum ondan.
Gidişine dur diyemediğim her anı kovaliyorum peşinden.
Nereye kadar bilmem ama sağına geçene kadar sürecek bunu biliyorum.
Kayıt Tarihi : 17.1.2021 02:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!