İnan Artık Düş Değilim...

hani böyle anlamsız harflere basıyorum ya
senin için basılan her harf yüreğime yara bırakır
oysa sen bunu bilmiyorsun…

uyursun
hani uçuşur ateşböcekleri
gün gecedir
ellerin bağrındadır
hemen yüreğinin üstünde
dizlerini karnına çekmişsin iyice
omzun açıkta
ayak uçların üşümüş
ben ayak uçlarına hohlarım
ısınır az biraz…

az biraz ateşböcekleri kondururum diz kapağına…

hani denizi çizerim sana bakan bu duvarlara
dalgaları vardır üşütmeyen
martıları koyarım
mavi martılar bunlar
yıldız yıldız yanıp
başında dönerler…

ve ben seni seven yürek işte
kırıp yüreğimdeki esir çocuğun prangalarını
bir sarılırım boynuna
nasılda uyanırsın gözlerimde
artık yalnız değilsin…

inan artık düş değilim
ezilen benim içimdeki çocuktur
senin çocukluğunun karşısında…

anlık bir ölümdür hayat
avuçlarını aç
gökyüzü seninken düşeceğim...

avuçlarında bir kırlangıç işte
öksüz
ve atımsız bir boş tüfek namlusu
inan vururum kendimi
düşülen yer bu kez çığlığın olur
sanırım az ağlarsın…

ölmek belki
düşmek bir çığlıktan sonra
ne bilim işte
belki bir sabah vakti
annen sarıkızın memesini sağarken bir türküde...