İnan artık ölmekte buluyorum kendimi
her nefeste can çekişiyor ruhum ömrüm
ben böyle olmamalıydım ölüm anında
beni kefenleyen illeti gömmeliydim mezara
İnan artık haktan korkmasam öleceğim
ne dost bilir halimi ne düşman bilir halimi
oysa hepsinin gözünde bir güç temsiliydim
kimileri kurtarılmayı beklerdi tarafımdan
Kimileri yürüyüşümüzden bile korkardı
şimdi biz öyle bir imtihana tabi tutulduk ki
bizi kim kurtaracak bilemiyorum bu yokluktan
hak bilir en doğrusunu kader diyelim gitsin
Sabır düştü bize ateşin bağrında yanarcasına
ölüm yasak hayat uzak bize ne yapalım
kimse anlamaz benim halimden arkadaş
belki bir mezar anlatır benim içimdekileri
Bir mezar gibiyim şimdi yaralar içinde
gömülüp gitmek isterim varlık deryasına
cehennem uslanmadı kalbimde ne fayda
ölmeyi istiyorum sevdiğim sen aldırma
Ah bir ölsem nice özlemlerin koynunda
yumsam gözlerimi senden uzak diyarlarda
gelsen bulsan beni yar yağmur damlalarında
inan artık dirilmek istiyorum yar hasreti aşkınla
Kayıt Tarihi : 6.9.2015 15:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!