İnan Şiiri - Nazmi Bozkurt

çocukluğumda yaptığım hesaplarımın hiç brii tutmadıı
ne uçabildim,ne de insan üstü güclerim olduu
o zamanlarda sevmezdim ağlamayı,şimdide sevmiyorum
büyümek tek arzumdu o dönemler ve,hep aynı soruyla karşılaşırdım..
büyüğünce ne olcan_?

sanene yanii..
ne olcaksa olcak,şimdiden ne sorarsın diyesim gelirdi
ama ben susardım
efendiyim yaa! !
bir kesin cewabım yoktu ama
ya öğretmen ya müdür yada asker çıkardı ağzımdaN
günümdeysem doktor derdim
değilsem avukat
o dönemler öyle dönemlerdir ki
insanın en masum dönemleridir ve her an dalga konusu olabir di
ama ben hepp ağzının payını weren oldum
hiç ezdirmedim kendimi

dedim ya hiç olağanüstü giçlerim olmadı
çok isterdim ama olmadı
he bide sevmeyi çok isterdimm
aşık olmayı
işte bak o oldu..
bi bunu başarabildim
belki en zorlarını başardık kimilerine göre...
ama biz bunu kolaylaştıran olduk senle
ve şimdi çocukluğumdan hatıra kalan her şey yalan
bu gün ise tek gerçeğim sensin
İnNaN...