İnan Şiiri - Hayrunnisa Buzlu

Bazen sensizlik beni
Bir tebessümde yakalıyor
Ve teslim oluyorum yine anılara
Böyle geçen binlerce andan
Birindeyim yine
Elim kolum bağlı
Boğazımda düğüm
Ayaklarımda prangalar var
Koşamıyorum sana koşamıyorum

İnan isterdim sana gelmeyi
Ama yapamam,yapamam inan
Çünkü aramızdaki mesafe kilometreler değil
Sevdiğim bizimki gurur

Gurur nasıl aşılır?
Bilmiyorum,bilmiyorum inan
Sende kaldım ben
Ne sana gelebiliyorum
Ne senden gidebiliyorum

Ne yapmalıyım?
Bilmiyorum,bilmiyorum inan
Savaştayım uzun zamandır
Kalbimle aklım arasında kaldım sevdiğim

Çıkmazdayım yol yok ,yön yok
Yol gösteren yok
Birini dinlesem
Diğeri yerle yeksan olur

Soruyorum sana sevdiğim
Akıl mı? Kalp mi?
Hangisi olmadan yaşayabilir insan?
Aklımı seçersem sana bakamam bir daha
Kalbimi seçersem nasıl bakayım aynaya?

Ne yapmalı şimdi bu meftun?
Söyle ben tükendim
Tükendim inan