İnan Şiiri - Aynur Durmuş

İNAN
Ey insan Olmaz deme
Yeter ki iste seve seve
Kendin inan ilk önce
Çabala ebeda gündüz gece

Yürü koş olmadı emekle
Yeterki iste olmaz deme
İnan ve çalış iste iste
Kalk boz konforu sadece

Herşey tükenmişken
Elde varda yokken
Sakinlik sabırken
Keşfine çık yaşarken

Kitaplar yoldaş olur
Kalemler arkadaşın olur
Yasların talan olur
Kışların bahar olur

Dua kalpinde belli
Hak sesinde selli
Çalışmak gerekli gerekli
Olmaz deme yeltenmeli

Hareket etmeden
Ömür bitmeden
Sağlık elden gitmeden
Olmaz deme denemeden

Al sana bol bol umut
Acıyı kederi unut
Karalarını uyut uyut
Sende artık beni unut unut

Resim severmisin
Müzik severmisin
Boyalar istermisin
Hangisi söylermisin

Onda şunda bundadır
Herşey sende gizlidir
Yolundan dönen namerttir
Arkam sağım solum kifayettir

Olur olur olmadı sabah olur
Hasta bile sabahı bulur
Zaman durmaz yaştan sorulur
Yeterki iste şevkle kavrulur

Bu şiir umut doludur
Yol senin yolundur
Havada bahar kokuludur
Zaman sabırla yoğrulur

Saptıracaklar inan
Sevdiklerin kuracak kapan
Çelme takacak yaban
Seyri düşman cefadan

Çiçekler durmaz açarlar
Cesaretler yanlızlar
Daş duvardan betonu yararlar
Yeterki istesin canlar cananlar

Kaderden kaçılmaz
Nasipten şaşılmaz
Çalışan durdurulmaz
Hesabı senden sorulmaz

İçime bana dönerim
Kendimden geçerim
Çabaya emek eklerim
Gün yüzünü göç belerim.

Aynur Durmuş