İnan Şiiri - Hikmet Durkut

Ne yüzüme baktın nede gözüme
Lal eyledin dili susuyor inan
İnanmadın yeminime sözüme
Sevdan deli poyraz esiyor inan

Hüzün çöker öze gözler doluyor
Onulmaz sevdalar beni buluyor
Ömür günden güne zehir oluyor
Hayat nefretini kusuyor inan

Neler geldi başa ruhun duymadı
Nice güzel gördüm sana uymadı
Senden başkasını özüm baymadı
Hasret bıçak gibi kesiyor inan

Bozuldu bir defa düzen tutmuyor
Hazan oldu bağım kuşlar ötmüyor
Hayrani çeksende çilen bitmiyor
Dertleri bağrına basıyor inan