Gidiyorsun, mevsim kış hava soğuk.
Gözlerin ıslanmış,
Ruhun donuk.
Palton delik soğuğa inat,
Ve bana inat gidiyorsun.
Bir dolmuş bir otobüs hop Maraş
Ayağının tozuyla, gözünün yaşıyla
Sığınıyorsun hiç bilmediğin bir diyara
Kaçmak için benden.
Sen gidiyorsun;
Ve ben odada kıyafetlerini yırtıyorum,
Senden arta kalan her şeyden kurtulma telaşı bu.
Bulduğum her şeyini pencereden atıyorum
11. kattan 11 bin takla atarak uzaklaşıyorlar gözümden
Ve aynı gözden bir damla kan süzülüyor, korkuyorum.
Böyle şeyler..
Yani böyle gitmeler
Böyle kan
Böyle terk etmeler
Bir tek filmlerde olmaz mıydı?
İyi ama gidiyorsun,
Hem de mevsim kış,
Hava soğuk.
Kirpiğin ıslanmış biraz, gözlerin buruk.
Ve palton delik soğuğa inat
Ve bana inat gidiyorsun
Ben en çok
En çok da bu inadından çektim.
Kayıt Tarihi : 13.10.2023 01:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Belki de seninle isteseler de kopamayan iki aşk masalı karakteri yerine birbirine asla denk gelemeyen iki paralel çizgiyi idol almalıydık.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!