Şubat,
Salı,
Gece,
İstanbul;
Ve Yalnızlığım.
Hayatta otuzdördüncü senesi,
Bu asi çocuğun,
Hiç büyümeyecek,
Geçen günlere inat.
Anlaşılmazlığın inadına, manaya koşacak,
Gökyüzüne koşacak, yerdekilere inat.
Konuşacak susanlara rağmen,
Kimi zaman susacak, konuşanlara inat.
Bazen çalacak savaş çanlarını,
Bazen arkasına bile bakmayacak.
Yüzsüzlerin yüzüne yüzüne yürüyecek,
Ve kızacak, sahte kahkahalara inat.
Ne kadar kalabalık olursanız olun,
Yalnızlığımı bozamazsınız,
Varlığınıza inat yokluk,
Yokluğunuza inat varlık,
İnadınıza inat,
İnadına yalnızlık.
Aşkınız, sevdanız, arkadaşlığınız,
Değerleriniz değerliyse,
Alın gidin, benim değerlerime değmeden,
Ve gölge yapmayın,
İnceden çalan türküme.
Birleşmek uğruna bulduğunuz paydalardan
Payınızı alın gidin, alnım açık;
İnada inat, inadınıza inat,
İnadına yalnızlık...............
İstanbul 25.02.08
Mustafa KüçükönderKayıt Tarihi : 17.5.2008 12:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Küçükönder](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/17/inadina-yalnizlik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!