öleceğimiz günü de seçme şansına sahip değiliz.
öyleyse yinede birşeyleri değiştirme gafletine düşeriz.
müslümanız deriz kadere inanmayanlarımız
çıkar karşımıza.
hayat bizler için belirlenmiş başı sonu belli olan hal ve hareketlerin toplamıdır aslında.
inadına severiz ölümü gördükçe,
inadına severiz acıları yaşadıkça,
haksızlıkları gördükçe,sevinçleri tattıkça.
inadına sevmek; hayatı akışıyla sevmektir isyan ederek bile olsa.
aşkın bir uyuşturucu kadar tesirli olduğunu bildiğimiz halde aşık olmak isteriz.
etkisinin bir gün geçeceğini bildiğimiz halde.çok şeyler veririz kendimizden,çok şeyler alırız sevdiğimizin hayatından ve bunun farkında bile olmayız zaman zaman.
bir annenin çocuğunu avutması gibi,
insanda kendini avutmak için böyle yaşamak zorundadır.yalancı meme(plastik) vermesi bile.ağlatmamak için ağlamamak için değil midir?
belki de avunmak avutmak için; inadına sevmek zorundadır.çünkü kaçışı olmayan bir yoldasın.geri dönüşü olmayan hep ileri doğru akan.....
[email protected]
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Foto:
Ar DumanKayıt Tarihi : 14.12.2004 12:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!