İnadına Sevmek... Şiiri - Mustafa Kuz

yaşadıklarımızı hiçe saymak!
düşünmeden,
bilmezcesine...
sanki hiç yokmuşçasına,
olmamışçasına hiçbir şey! ..
olamaz diyorum bu kadar da,
gördüklerim ve duyduklarıma eş! ..
görüp göreceğim yalnızlık ama,
aslında herkes doğuştan kardeş.
dünyaya göz açan her insan
yaşamayı taklit eder(!)
kime özendiysen eğer...

sen bana ne kadar uzaksan,
ben sana o kadar yakınım;
bunu bilmeni isterdim hep...
şu küçücük dünyamda
bilesin ki sevgili
bana nefretin kadar seviyorum seni! ..
kaçtığın kadar kovalarım bilesin,
unutmaya çalıştığın kadar
düşünürüm körleme! ..
ama,
hiç kırmadım seni
aksine hep kırıldım,
yine de günahlarını sırtlayıp
cehenneme dalarım
bana çektiren seni,
orda değilsen gölgeni
haykırarak ararım...

benim sen gibi
insanlıktan çıkmaya,
inan ki senden bıkmaya
-inanmadın hiç ama-
hiç gönlüm razı gelmedi...

ne demekse ağlamak,
ne demekse yalvarmak;
hepsini öğrendim sayende! ..
ne günahtır ki sana,
ağlarının örüldüğünü bilen bir böcek
gibi beni
kaderimle başbaşa
acizane bırakmak! ..

senden bir şey istiyorum
son dileğimdir sakın ha!
hayrına da olsa...
gözler yalan söylemez ya,
gözler kalbin aynasıdır ya,
ne olur bak gözlerime,
ölürken
son bir defa,
son bir defa! ...