İnadına Haykırış Şiiri - Yasemin Kurt

Sonbahar rüzgarları buralarda sert eser oldu,
Hangi asırda sevgi en üste kondu.
Her sevenin bir düşmanı oldu.
Düşünceler ortaya dökülünce,
Etraf düşman kesilip buaralara doldu.

Sen bilir msin bir hücrenin penceresinden bakmayı,
Ağlamadan sessizce ağıt yakmayı.
Feryadı göklere sessiz haykırışlar içinde çıkarmayı,
Kendine her geldiğinde nemli duvarda ağlamayı.

Bilinmezlik senin içinde esirin,
Sen yükseklerdesin anlaşılmaz değerin.
Her beyaz güvercin ve sen,
Tekrar dünyaya gelsen bozarsın sessizliği.

Karşı çıkmak değil amaç,
Her söylediğin kelimesi ağır gelir.
Anlaşılmaz dertler bitip tükenmezi
Asrın son perdesi senin için çekilir.

Ağlamak nedir bilir misin?
Hücrenin nemli duvarlarında kardeşsen eğer anlarsın.
Elini her uzattığında semaya,
Sessizliği yırtar sessiz bekleyiş iniltilerin.

Güçlüsündür anlamazlar seni,
Halbuki sen tek kelimede yenersin serseri.
Bittin sandığın anda çoğlaır bereketlenir,
Bıçak gibi kesmek isteselerde seni.

Alçaklık,kalleşlik kanlarında,
Genç,yaşlı demez dinlemezler seni.
Oysa özgürlük senin yanında,
Anlasalarda bilmek istemezler serseri.

Sen bilir misin nemli duvarda ağlamayı,
Becerebilir misin düşüncelerinde o kalleşliği yıkmayı,
Her adımda geri teptiğinde amaçların,
Korkusuzca başarabilir misin?
Özgürce herşeyin inadına haykırmayı.