İnadına Çarpınca Şiiri - Ahmet Okur

Kötü söz bilmezdim küfürbaz oldum Pireye kızarken BİTLERE aldırmaz oldum Hep DİK yürürdüm şimdi başımı kaldırmaz oldum Şimşek hızında aklım YILDIRIM inadına ÇARPINCA.. Ben pireleri gördüm canları için sıçraşırken Lakin beni gören olmadı ölmemek için uğraşırken Başım kaşındı ayaklarımın altını kaşırken Pire hızında aklım KENE inadına ÇARPINCA.. Sağlam gözün gözlüğü vicdanmış camlar değil İnsanı öldüren İPLERMİŞ verilen idamlar değil Beşeri yok eden İNATMIŞ çekilen gamlar değil Işık hızında aklım ZİNDAN inadına ÇARPINCA... Ölünce yaşamayı düşündüğümü kimse bilemedi Yaşarken yaşamak aklıma hiç gelmedi Yüzümdeki tebessüm kahkahalarla gülmedi Akdoğan hızında süzülen aklım canlı leşe ÇARPINCA.. Zerreleri gördü insanlık, atomu parçaladı Bin atomluk bedenimi gören göz kalmadı Köleliğe dönmüş de fedakarlığın masum adı Çekirdek hızında aklım nötürleşmiş KÜTLEYE çarpınca...