İnadına Bitiş Şiiri - Ceylan Piroğlu

bir sen vardın giderken arkasından ağladığım
bir de ben varım
hiç uğruna yaşanmış ömrüme acıdığım

öyle bir gecede çıktı ki gerçek karşıma
alıştığım ben yok oldu bir anda

deniz rüzgara karışmıştı, sakince esiyordu
bir de ben vardım ki
aklımdan korkunç şeyler geçiyordu
uzanmış çamlar sıra sıra dikili önümde
ruhum sanki ama olmuş bedenimde

sen geçiyordun sahilden
yavaştan alınmış yürüyüşünle
bir de aklım koşuyordu peşinden
nefes nefese kalmış gülüşünle

hiç olmadık yere sürüklendik poyrazda
aklım takılı kaldı sonsuz bir vahada

ben ben olmaktan kaçarken bu gece
kaybettiğim ömrüm diz çökmüş önümde
yalvarırcasına bakışlar üstümde
ben inadına her şeyin bitişinde…