İNADINA…
Bilesin ki, sen gideli…
Mayıs, kendi mevsimine küskün…
Kuşlar yuvasında mahzun, suskun…
Salkım söğüt, sabırlı bir inatla,
Sürgün vermedi, hala dallarına.
Leylaklar bile durmadı, tomurcuğa.
Gökyüzü ise gri, ağır bir kurşun,
Vurur hedefini, acımasızca hüzün.
Bekleyeceğim sevgili…
Güneşin ufuktan gülümsemesini,
Muzipçe göz kırparak, sürprizini…
Yeni günün, muştularla gelmesini…
Birdenbire delişmen bir baharın,
Tüm coşkusuyla, çalmasını kapımı…
Ve yeşerişini, heyecanla yaşamın,
Çiçeklenişini yeniden umutlarımın…
Bir gün sevgili! Bir gün…
Bu yıkık, terkedilmiş harabeden,
Fışkıracak inadına hayat yeniden…
Bülbüller, neşe ile şakıyacak,
Sefil baykuşları, ebedi kovarak.
Dikenlerin, ayrık otlarının yerine,
Filizlenecek küçük, mavi bir mine.
Çünkü sevgili! En güzel çiçekler;
Açar, terkedilmiş viranelerde…
11.05.2011
19:25
Mine Türk Ay
Kayıt Tarihi : 11.5.2011 23:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebriklerimi yolluyorum.
Selam ve sevgiler.
TÜM YORUMLAR (53)