İnadına Şiiri - Kaan Seyfi

ben bugün sana aldım nefesimi
soluklarımı sana adadım
sen olmasan ne kadar kuru olurdu solumak
sen olmasan ne kadar sıradandı yaşamak
işte bugün sana daldı bakışlarım
zaman sana aktı bugün
dakikalara ivme veren gözlerindi sanki
sessizliğe can veren gülüşün
kuytu bir karanlığı vardı bugünün
serin bir rüzgardı ellerinden kalan
ellerim buz kesildi soğuktan
bakışlarını özledi gözlerim
dokunuşunu özledi yanaklarım
bakışlarımdı boşluklara takılan
bakışlarımdı her köşede seni arayan
nereye kaçtın sen be gülüm
nerelere saklandın bugün
gözlerine sordum yok dedi
gözlerini başkası çalmış besbelli
yanakların kızgın
bakışların mağrur
yanakların benden bir vedayı esirgedi...

(zehir zemberek bir inada...)