her aynaya baktığımda
donuk gözler görürüm
çatlayan tohum gibi sancıdadır.
sonra izmir derler yanımda bile bile
bilirim orada ruhum gibi sarıcadır.
her aynaya baktığımda
donuk gözler görürüm
kurumuş toprak gibi çizgi çizgi..
bir hain gelir bahçemden umudumu koparır
biri son sigaramı alır
biri gözümün içine baka baka tüm yeşillere küfreder
biri gökyüzünü çalar, son nefesimi ister..
her aynaya baktığımda
donuk gözler görürüm
batan güneş gibi kızıldadır...
Kayıt Tarihi : 5.11.2002 01:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!