Kara izan yolu kaplıyor, bazen izahı olmuyor terse gidişin, nasıl yük kaldırıyorsa bir kök, öylede alıyor toprağa düşeni, yanı başında medet kalfaya maarif , satırların zanlısı kaçıyor, koşuyor edabiyatımın avlusunda, kaça patlıyor düşe kalka tezat, yırtık maviye yama düşüyor, güzel gülüyor
Bahar olana kadar yalan olma
Gerçekse yüzün uyanırım hüzünden
Sazıma sözün takıldı iki heceden
Zorlama bir muhabbetin koyusunda
Doyduk ışığına kifayetsiz aydınlığımızda.
Kayıt Tarihi : 13.8.2019 01:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!