Biz bize yeteriz düşman arama,
Benlik rüzgârları esip dururken.
Derman bulamaz bunlar yarama,
Dost dostun önünü kesip dururken.
Birlik dirlik derken, oldular saf saf,
Halkın huzurunda hergün bir gaf,
Hiç kimse günâhtan olamaz muaf,
Fitne tohumlarını ekip dururken.
Sarmaş dolaş olanlar bugün gavgada,
Boğacakar birbirlerini bir kaşık suda,
Başka rüya göremiyoruz derin uykuda,
Herkes bir taraflara çekip dururken.
Körler bastonlarıyla hisseder çukuru,
Bizimkiler umursamaz, tuzları kuru,
Zamansız ekşittiler yoğrulmuş hamuru,
Mayaların arasında sekip dururken.
En iyi benim(!) başkaları hep çirkin,
İslâm kardeşliğinden kaçışa perçin,
Ölümlü dünyada anlamsız bu kin,
Münâfıklar özümüzü yakıp dururken.
Her kafadan bir ses, biz neredeyiz,
Bu kafayla gidersek hep çiledeyiz,
Gerçekleri görebilsek, hep güleceğiz,
Zaman bizden yana akıp dururken.
09.09.92
Halis Karadeniz
Halis KaradenizKayıt Tarihi : 25.2.2015 22:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!