Engelleri yıkmak içindi,
Uydurduğum sahte cesaretim.
Aklın benden ileriydi,
Buydu yıllardır beklediğim...
Yaşıtlarım akılca yaşlanırken,
Ben hep geriye doğru saydım.
Gecekondu gelecekler inşa ederken,
Bense geçmişe saplanıp kaldım...
Delirmeye zorlayamam kendimi.
Geldik gidiyoruz, imtihan zordu.
Kafeslerde asla tutmadım yüreğimi.
İşte bu yüzden, hayat beni çok yordu...
Kayıt Tarihi : 9.5.2017 01:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emin Alsancak](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/09/imtihan-91.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!