İmtihandı oysa hayatın kendisi
Her anımızda, her yerde.
Evet kaybettik ikimizde.
Aslında ne çok şey kaybetmişiz,
Sonunda yine yalnızız bak ikimizde.
Şimdi matem dolu bir dünyadayız
Hangi gün yüzümüzü güldürür ki?
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta