İmtihan Şiiri - Afet Ergü

"Buda benim imtihanım yar

Seni karşıma çıkaran Rabbim; seni gönlüme düşüren kudretiyle beni sana, senide bana imtihan eyledi... sen üzerine vazife gibi sevdin ben nasibime düşeni sevdim... Sen gücün yettiği kadar sevdin, ben gücüme gideni bile sevdim...

Çok bilirim ben; göz yaşlarımın yağmurlara karıştığı geceleri... ancak böyle unutuyorum yağmurda ıslandığımız geceyi...
O yüzden kıymetlidir gecenin bir vakti ettiğim dualar... Çünkü gözyaşlarımla alırdım abdestimi... Bu yüzden kıymetliydi bende sevdan.. çünkü Aşktan geleni Hak tan gelenle bir tuttum... Hesabını veremem sonra diye ne sırtından vurdum, ne yüzüne vurdum.

Sen benim imtihanımdın yar...

Yaraladığın yerden Yaradana sığındım... Kırıldığım günlerde isyanıma değil vicdanıma koştum... ve kaç vedalara sığdırdım imkansızlıkları ve kaç kere duvara astım durduramadığım zamanları... İmtihan bu dedim ve sustum ve sonra meleklere bıraktım kanadı kırılan umutlarımı...

İstemem isteyemem üzülmeni, elemini kederini... sen bilmezsin ama üstüne simsiyah bulutlar gezerken, ben seni dualarımda akladım... Kıyamadım sana da kendime de çünkü bu sevdanın saflığı, hayatın tüm kirlenmişliğine ve kirletenlere rağmen tutunduğum tek daldı... Tüm benliğimle sevmeyi, sevilmeyi, mutlu olmayı sende öğrendim seninle öğrendim...

Ve şimdi... Gözlerim dalarken, bir şarkı dinlerken veya bir şiirle seni yazarken;
Anılar gelir aklıma... Ve onları bir daha yaşayabilme umudu değil, onları bir daha yaşayamama hüznü çöker üzerime...

O zaman işte bir kez daha anlarım bu sevda bana imtihanmış diye... Biliyorum, bir gün sende dua edeceksin "beni unutmasın" diye... o zaman anla o zaman hisset yüreğinin kıyısına vuran hüzünlerimi o zaman anla bu imtihandan nasıl geçtiğimi...."