İmtihan Şiiri - Gülay Çelık

Sen gidince bir şeyler oldu sevgilim.
Buzul çagından kalma bir mevsim belirdi ansızın.
Ne güneş yaşadı senden sonra ne sıcak değdi yüreğime.
Bir bir yok oldu yaşam belirtileri.
Yüreğim desen köz..
Gidişine inat,mevsimlere inat,buz kesiği yaralara inat..
Seni örtünsem de her gece üzerime
Bir şeyler eksik kaldı bedenimde
Ellerin mi desem,uzanıp sarılamadığım nefesin mi desem..
Sen gidince kelimeler anlamını yitirdi sevgilim.
Artık ne uzaklığı anlatan kilometreler yaşıyor,
Ne de Züleyha yetiyor bir aşkı betimlemeye..
Azar azar yok olmakta dünyalık hevesler.
Kağıt paralar yetmiyor huzuru kucaklamaya.
Göz göz evler,yakaya süs edilen karakterler
Sonra insanlık sayılan haller..
Yüz güldürmüyor artık olmadığın egemenlikte..
Sen gittin,
Ne güneş eskisi kadar parlak ve sarı,
Ne deniz eski mavi.
Dedim ya sen gidince kötü bir şeyler oldu sevgilim.
Ne çayımın demi yerinde,
Ne de küllüğümün neşesi..
Sen gidince bir tek şeyi hisseder oldum kalp ağrısından ziyade,
Ayrı düşmek ne yaman imtihan sevgilim.
Ne yaman imtihan.